نوروز فرخنده باد

پنجره را که باز می کنی نسیم معطری صورتت را نوازش می دهد . سبک بودن هوا طراوتت را دو صد چنان می افزاید. نسیم به عطری آشنا آغشته است . عطر همیشه تازه ی بهار است. بهار آمده تا ما ایرانیان را به شور و شوق وصل خویش برانگیزاند و مژده نوروز دهد.

روزمان نو می شود و نوروز را ، این دردانه چهار هزار ساله و این اولین آیین انسانی را جشن می گیریم.به سر سلامتی نوروز پا می کوبیم و دست می افشانیم . نگاهی به مادر می اندازیم .ایران بانو با عشوه گری به پیشواز عمو نوروز رفته وگونه ها و لبهایش را سرخاب زده و سرمه به چشم مالیده و به رسم هر سال پیراهن بلند سفید ملیله دوزی شده گلدار به تن کرده و سینه ریز طلا به گردن آویخته . برمی خیزیم وچون کودکان بر دامن گلدارش می نشینیم و رستاخیز طبیعت را با بوسه بر دستان سخاوتمند و پربرکتش تقدیس می کنیم چراکه نیک می دانیم :

عید فراوان بود اما به لطف

جشن عجم از همه ممتاز شد

لاله چراغ سرخ را به بار می آورد و نرگس از دیدن لطف بهار ، مستانه چشم می گشاید .چمن سبز شده و هزاران بر سرو سبز ، نغمه سر داده اند. به پا قدم چلچله ها عود می سوزانیم و بر قامت چمن اسفند بر آتش می ریزیم ، رخت نو می کنیم و برای بخت نو دستها را سبو کرده و رو به آسمان می بریم.یا مقلب القلوب می خوانیم و تفالی بر دیوان حافظ کلام حق می زنیم .

هفت سین را بر می سازیم تا هفت آسمان عشق را به فرهنگ و نه به قدرت درنوردیم. سرای دل و سرای تن از غبار می آلاییم و خانه را از عطر یاس لبریز می کنیم.سرخی را از آتش می گیریم و سبزی را از سبزه ، روشنایی را از شمع و برکت را از سمنو و زندگی را از ماهی طناز تنگ طلب میکنیم تا نشانی از همه مخلوقات طبیعت عزیز را در یک سفره گرد آوریم و همه طبیعت را از برکت وجود نوروز سیراب گردانیم.

پیش از تحویل سال نو سری به گل فروشی میزنیم و با مریم و نرگس و لاله و پامچال به خانه بازمی گردیم تا با این دخترکان نازک تن بهار ضیافت گل و رنگ و عطر به پا کنیم . رشته می پزیم تا رشته زندگیمان پیوسته محفوظ بماند .کام شیرین می کنیم تا شیرینی اش سالمان را از گزند تلخی ها در امان بدارد.

دلمان نازک می شود و اشکمان در دسترس میآید سر سفره هفت سین و لحظه تحویل سال . پروازی در دیار خیال و یادی ازعاشقان نوروز می کنیم که با پرستوها پریدند و به آسمان رفتند . قطره اشکی می فشانیم و دل صاف می کنیم و قدر هر آنچه داریم را بیشتر می دانیم .

با صدای شلیک توپها و نوای دهل و نقاره به خودمان می آییم. سال نو را تحویل میگیریم . نو میشویم ، زنده و سبز می شویم و سبزیمان را سخاوتمندانه با همه ، با هرکس که در کوچه و خیابان دیدیم تقسیم می کنیم . همه مان سبز می شویم.