همزمان با اتفاقات بعد از 22 خرداد در ایران ، رویکرد رسانه ها و تریبونهای داخلی بر دخالت دولتهای خارجی و به خصوص دولت انگستان قرار گرفت.این موضوع بصورت لاینقطع از تمامی موضع گیری ها، رسانه ها ، سخنرانی ها و نماز جمعه به کرات مطرح شده و با دلایل عجیبی از زوایای مخلتف مورد بررسی قرارگرفت.

از موضع گیری وزارت خارجه با اعلام افزایش تعداد مسافران لندن - تهران تا کشف سرنخ های فوق سری توسط وزارت اطلاعات و نهایتا اعترافات گرفته شده که توسط امام جمعه موقت تهران بر آن صحه گذاشته شد و درخواست محاکمه و اشد مجازات نیز برای آنان شد.این شوی سیاسی با دستگیری کارمندان سفارت بریتانیا در تهران ادامه پیدا کرد و همانند تمام موارد مشابه با اولین عکس العمل دول اروپایی همه تبرئه شده و آزاد شدند ومشخص شد این همه جاسوسی و خرابکاری و اغتشاشگری دلیلی نداشته و حداکثر بخاطر افسردگی طرفداران یکی از کاندیدا بوده که آنهم یک اختلاف کوچک خانوادگی است و قابل حل!!!!

پرداختن به مقوله هایی مانند جاسوسی و نحوه آن و اینکه قدرت یک سفارتخانه در حرکت سه میلیون نفر در خیابانهای تهران، یا محاکمه کارمندان سفارتخانه و تقاضای اشد مجازات برای آنها و یاتقاضای برخورد بی رحمانه با آنها در نماز جمعه و یا تعریف فاکتور های دعوای خانوادگی در حوصله این یادداشت نیست اما نکته ای که قابل تامل بسیاز زیاد بوده و متاسفانه عمدا یا سهوا به شدت از دید رسانه ها غافل مانده ، ارتباط این مخالفت ها و مدیریت آن توسط دولت بریتانیاست.

اصلی ترین دلیل دخالت دولت انگلستان که در این مدت برآن تکیه شد پخش برنامه های فارسی تلویزیون بی بی سی بود و رویکرد هیجانی آن به مسائل داخلی ایران تا جاییکه کارشناسان ارتباطات و رسانه در کانال های مختلف تلویزیون دولتی ایران رنگ قرمز در لوگوی این شبکه خبری را نشانه تهیج مردم به اغتشاش و خشونت نامیده و استفاده از این رنگ را دلیلی بر دخالت دولت انگلستان در مناقشات پس از رای گیری در ایران شمردند.

اما دونکته در این ماجرا مغفول ماند:

1- تا به امروز هیچکدام از تریبونهای رسمی و غیر رسمی ایران خبری از چگونگی ارتباط مردم با جاسوسان انگلیسی نداده اند در حالیکه وزیر اطلاعات خبر از پیدا کردن سرنخ های فراوانی از دخالت دولت انگلستان داده بود.نکته جالب دیگر اینکه جمع بندی تمامی موضع گیری های حاکمیت خبر از انگلیسی بودن قریب به حداقل سه میلیون نفر از مردم تهران داردکه در صورت واقعیت این موضوع می بایست به توان این سفارتخانه آفرین گفت.

2- اما مسئله بسیار حیاتی که می بایست با دقت بیشتری به آن پرداخت و مورد ارزیابی جدی قرار داد عکس العمل حاکمیت در این جنگ رسانه ای با افتتاح شبکه پرس تی وی در لندن است.ظاهرا هدف از ایجاد این شبکه که بصورت گسترده هم در انگلستان و هم در کل اروپا بصورت 24 ساعته فعالیت دارد مقابله با تبلیغات سوء رسانه های غربی در خصوص ایران بوده است.صرف نظر بررسی عملکرد این رسانه در جلب افکار عمومی اروپا نکته ای که در این چند روز به سرعت خبر اول رسانه های اروپایی شد و به همان سرعت از صدر اخبار به زیر کشیده شد همکاری سه نفر از اعضای مجلس عوام و همینطور خواهر همسر تونی بلر، نخست وزیر سابق انگلستان در این رسانه بود که این همکاری علیرغم استعفای دو تن از مجریان انگلیسی این شبکه به خاطر انتشار اخبار یک سویه از مناقشات داخل ایران هنور هم ادامه دارد.

اینکه افرادی از این دست با یک شبکه تلویزیونی همکاری داشته باشند اساسا اتفاق جدیدی نبوده وموقعیت شغلی و تجارب و سوابق آنها

در اغنای برنامه های یک رسانه حائز اهمیت است اما در نظام سیاسی که هر مسئله ای به اجنبیان و بخصوص غرب و ایادی آنها نسبت می دهد ، این اتفاق قابل اغماض نیست و بدون هر توضیح اضافی از تعریف ذیل امکان نتیجه گیری در خصوص وابستگی حاکمین ایران به دولت انگلستان اظهر من الشمس خواهد بود:

پرس تی وی یک شبکه تلویزیونی وابسته به صدا وسیمااست که دفتر مرکزی آن در لندن بوده و برای اروپا و آمریکا برنامه های خبری و تفاسیر سیاسی پخش می کند.مدیر این شبکه از طرف رئیس سازمان صدا و سیما که خود منصوب رهبری است تعیین می گردد.در این شبکه سه تن از نمایندگان مجلس عوام انگلستان و همچنین خواهر همسر تونی بلر مشغول به کارند.