فرار از مسئولیت - یادداشتی بر سخنان متکی درخصوص مداخلات بریتانیا

در یک سخنرانی جالب که به مانند تمام حرکات و تصمیمات دولت نهم خالی از طنز نبود ،این بار منوچهر متکی ،همان وزیر خارجه ای که نبوغ ذاتی خود را در کف زدن و گرم کردن مجالس در دوربان سوییس به نمایش گذاشت و این حرکت او از تمام فعالیت چهار ساله اش بیشتر در اذهان باقی ماند، در حضور نمایندگان و سفرای کشور های خارجی کلیه مسایل اتفاق افتاده در روزهای پس از انتخابات ایران را بعهده کشور های غربی و بویژه انگلستان انداخت.شاهد او بر این ادعا نیز افزایش ظرفیت پروازی بین تهران و لندن بود!!!! او افزایش ایاب و ذهاب مسافرین بین دو کشور ظرف هفته گذشته را دلیلی بر اعزام ماموران سرویس های اطلاعاتی انگلستان جهت براندازی و رهبری تظاهرات مردم در ایران دانسته و آنرا دخالت دولت بریتانیا در مسایل داخلی ایران دانسته است.ظاهرا چنانچه این دولت با تمام فراز و نشیب های فعلی همچنان بر راس قدرت نامشروع بماند ، این بار سوژه طنز مردم در پیامک ها نه محمود احمدی نژاد که وزیر خارجه او منوچهر متکی خواهد بود.بنده اطلاع و شناختی از نویسنده متن سخنان ایشان ندارم اما بد نبود ایشان و دوستانشان پیش از این افاضات ،پاسخی برای سئوالات ذیل می یافتند:- پروازهای تهران - لندن و یا شهر های دیگر کشور انگلستان از چه ظرفیتی به چه میزان افزایش یافته است؟ و آیا این افزایش ظرفیت از طرف شرکتهای هواپیمایی ایرانی انجام شده یا بریتانیایی؟ آیا این افزایش تعداد مسافران مربوط به مسافران ورودی است یا خروجی؟ تا آنجانکه اطلاعات بنده یاری می کند شرکت بریتیش ایر ویز مدتهاست که بدلیل تحریم های بین المللی ،پروازهای خود به مقصد ایران را قطع کرده است پس چنانچه در تعداد پروازها و همچنین ظرفیت جابجایی مسافر بین دو کشور تغییری حاصل شده باشد از طرف شرکتهای داخلی می باشد. لذا بهتر بود وزارت خارجه این مشکل را با وزارت راه و ترابری حل می کرد که بیان مشکلاتی که بین دو وزارتخانه قابل حل است در حضور سفیران خارجی محلی از اعراب نداشت .- یکی از وظایف اصلی وزارت خارجه در تمام ممالک ، صدور روادید (ویزا) برای متقاضیان ورود به یک کشور میباشد. مسلما وزارت خارجه برای انجام این کار بیش و پیش از هر اقدام نسبت به وضعیت و سابقه امنیتی متقاضی حساسیت خواهند داشت. حتما مسافرانی که آقای متکی ماموران سازمانهای اطلاعتی انگلستان می خواند قبل از ورود به ایران تقاضای ویزا داده اند.حال چنانچه با درخواست آنها مبنی بر مسافرت به ایران توسط وزارت خارجه تحت مدیریت ایشان موافقت شده ،شخص آقای منوچهر متکی بعنوان وزیر امورخارجه مسئول بوده و سئوال از نمایندگان خارجی و مردم ، نوعی فرار از مسئولیت را به ذهن متبادر میکند.- اطاق جنگ روانی در این پروژه نیز شبکه خبری bbc معرفی شده است.از آقای متکی سئوال می کنم چطور است که جمهوری اسلامی با بیش از سی سال تاریخ ، با در اختیار داشتن تمام رسانه های صوتی ، تصویری و مکتوب ، با در اختیار داشتن منابر نماز جمعه ، مساجد و تکایا و بودجه های عریض و طویل فرهنگی در سازمان های مختلف امکان انجام چنین حرکتهایی را نداشتند اما یک شبکه تلویزیونی خارجی با پوشش کم بدلیل غیر قانونی بودن استفاده از ماهواره با 5 ساعت برنامه در طول شبانه روز با سابقه ای کمتر از 6 ماه ، توان ایجاد چنین تحولاتی را دارد؟ جناب متکی ،آیا این به معنای تایید توانایی های دولت انگلستان نیست؟آیا این به معنی ضعف سیستم های اطلاع رسانی در ایران نیست؟آیا اقتدار حکومتی که در آغاز دهه چهارم خود نگران یک کانال تلویزیونی باشد ، با پلیس و اسلحه و چماق قابل بازگشت است؟آیا مراجعه به کانال های خبر رسانی خارجی به معنی عدم اعتماد به کانال های داخلی نیست؟- در طول این سالها کوچکترین تحولات در فلسطین و لبنان از دید ماموران امنیتی ایران مخفی نمانده است.بازداشت ماموران ایران در عراق , لبنان ، یمن و نقاط دیگر حاکی از حضور فعال سرویس های امنیتی ایران در منطقه است که جای خوشحالیست .حال عجیب نیست که این سیستم امنیتی با این قدرت امکان شناسایی ماموران مخرب کشور های غربی که سوار بر هواپیما به ایران می آیند را نداشته باشد؟آیا نیرو های امنیتی ایران در حال حاضر امکان پیگیری و بازداشت این ماموران را ندارند؟که اگر پاسخ تمام این سئوالات مثبت باشد باید فکری اساسی به حال وزارت اطلاعات و همه ارگانهای امنیتی شود.مسلما سئوالاتی از این دست در خصوص سخنان ایشان کم نیست که از حوصله این نوشته خارج است اما مواردی که ایشان در سخنانشان مطرح فرمودند، قابل بررسی در داخل و بین وزارتخانه های راه ، اطلاعات و خارجه بود و دولت می بایست بدون مطرح کردن مباحث امنیتی در میان سفیران خارجی خود راسا نسبت به حل آن اقدام می نمود که اصلی ترین و اولین وظیفه دولت ها ، حفظ امنیت در کشورشان است.آیا این سخنان خود گواهی بر عدم کفایت دولت نیست؟آیا اعلام شکست در مقابل یک کانال تلویزیونی به معنی ورشکستگی فرهنگی نیست؟آیا عجز موجود در این سخنان به معنی ناکارآمدی دولت در انجام اولین وظیفه خود که حفظ امنیت شهروندان است ، نیست؟کاشکی همه ما بیاموزیم قبل از بیان نظراتمان اندکی به خود مجال داده و فکر کنیم وبه یاد داشته باشیم وقتی از جایگاه حقوقی اظهار نظر می کنیم ، مسئولیت سخنانمان نه تنها به خود که به یک کشور باز می گردد و اصلاح آنها هزینه های گزاف ملی خواهد داشت.